| | | | | | |
| |
آمد یار و بر کفش جام میی چو مشعله |
|
گفت بیا حریف شو گفتم آمدم هله |
|
| |
جام میی که تابشش جان ببرد ز مشتری |
|
چرخ زند ز بوی او بر سر چرخ سنبله |
|
| |
کوه از او سبک شده مغز از او گران شده |
|
روح سبوکشش شده عقل شکسته بلبله |
|
| |
پاک نی و پلید نی در دو جهان بدید نی |
|
قفل گشا کلید نی کنده هزار سلسله |
|
| |
تازه کند ملول را مایه دهد فضول را |
|
آنک زند ز بی‌رهه راه هزار قافله |
|
| |
پیش رو بدان شده رهزن زاهدان شده |
|
دایه شاهدان شده مایه بانگ و غلغله |
|
| |
هر کی خورد ز نیک و بد مست بمانده تا ابد |
|
هر که نخورد تا رود جانب غصه بی‌گله |
|
| |
غرقه شو اندر آب حق مست شو از شراب حق |
|
نیست شو و خراب حق ای دل تنگ حوصله |
|
| |
هر کی بدان گمان برد از کف مرگ جان برد |
|
آنک نگویم آن برد اینت عظیم منزله |
|
