تاریخ جنگ سالامین را نوشته، بد گفت. این است آنچه بنا بر منابع قدیم راجع به هرودوت گفته میشود، ولی اکثر محققین جدید مایلاند که این گفتهها را عاری از صحت بدانند. با وجود این اسامی اشخاصی را که در عهد قدیم از او بد یا خوب گفتهاند ذکر میکنیم:
ارسطو اسلوب انشاء هرودوت را برای تاریخنویسی پسندیده، ولی او را افسانهگو[۱] نامیده و ضمنا غلطهای کتاب هرودوت را راجع به علوم طبیعی نشان داده (کتاب پواتیک[۲] فصل نهم - نوع حیوان کتاب سوّم بند ۵ - تاریخ حیوانات کتاب سوّم بند ۲۲).
توسیدید،[۳] مورخ معروف و درستنویس یونانی، که تاریخ جنگهای پلوپونس را نوشته، در مقدّمۀ کتاب خود گوید: هرودوت نثرنویسی است که به حقیقتنویسی علاقهمند نبوده.
کتزیاس، که در دربار داریوش دوّم و اردشیر دوّم طبیب بود، جاهائی را از نوشتههای هرودوت راجع به کوروش بزرگ، کمبوجیه، داریوش و خشیارشا تکذیب کرده،[۴] ولی باید گفت که بعض نوشتههای خود کتزیاس را هم مورخین دیگر تکذیب کردهاند.
ژوزف فلاویوس، مورّخ یهود از قرن اوّل میلادی، گوید که همه دروغگوئی هرودوت را ثابت میکردند و مانتن مورّخ مصری گفته که در نوشتههای هرودوت راجع به مصر غلطهای زیادی است.[۵]
سیسرون،[۶] نطاق معروف رومی، هرودوت را ابو المورّخ نامیده و گوید:
نوشتههای او مانند نوشتههای اننیو[۷] پر است از افسانههای گوناگون.
دیودور سیسیلی[۸] گوید (کتاب ۱ بند ۶۹) اختراعات و افسانههائی را که هرودوت عمداً در تاریخ مصر داخل کرده بسکوت خواهیم گذراند.