این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
| ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست | « ۲۲ |
| در قدح عکس تو یا گُل در گُلاب افتاده است | « ۲۸ |
| آتشین خوی مرا، پاس دل من نیست نیست | « ۳۶ |
| ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است | « ۴۶ |
| رفتند اهل صحبت و یاری پدید نیست | « ۵۰ |
| چون شفق گر چه مرا باده ز خون جگر است | « ۵۲ |
| خاطر بی‌آرزو، از رنج یار آسوده است | « ۵۵ |
| عاشق از تشویش دنیا و غم دین فارغ است | « ۶۱ |
| شکسته جلوهٔ گُلبرگ از بر و دوشت | « ۶۵ |
| او را برنگ و بوی نگویم نظیر نیست | « ۶۹ |
| زندگی بر دوش ما، بار گرانی بیش نیست | « ۷۰ |
| رخم چو لاله ز خوناب دیده، رنگین است | « ۸۶ |
| بر خاطر آزاده، غباری ز کسم نیست | « ۹۸ |
| ستاره، شعله‌ای از جان دردمند من است | « ۱۰۵ |
| کنج غم هست، اگر بزم طرب جایم نیست | « ۱۱۱ |
| ● |
| حرف «ح» |
| گر شود آنروی روشن جلوه‌گر هنگام صبح | « ۴۴ |
| ● |
| حرف «د» |
| ساقی بده پیمانه‌ای زآن می که بی‌خویشم کند | « ۶ |
| ز جام آینه گون، پرتو شراب دمید | « ۳۲ |
۲۲۹
