این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
۷۹
در ده صنما می که جهان را تابیست | ||||||
زان می که گُل نشاط را زو آبیست | ||||||
بشتاب که آتش جوانی آبیست | ||||||
دریاب که بیداری دولت خوابیست |
۸۰
در روی زمین اگر مرا یک خشتست | ||||||
آن وجه می است اگرچه نامش زشتست | ||||||
ما را گویند وجه فردای تو کو | ||||||
درّاعه و دستار نه مریم رشتست |
۸۱
در صومعه و مدرسه و دیر و کنشت | ||||||
ترسندهٔ دوزخند و جویای بهشت | ||||||
آن کس که ز اسرار خدا باخبرست | ||||||
زین تخم در اندرون دل هیچ نکشت |