محمد منجم)، -ایضا، ب: وراق (بجای دقاق)، -س ۵-۶، از «درین رنج بخفتم» تا «در گذشته بود» در ط ندارد، -س ۶، آ ب ط «نیوشه کردم» را ندارد، -س ۱۰، «و کام انجامی تمام داشت»، این جمله را فقط در ق دارد و گویا مقصودش اینست که آمال و امانی بسیار داشت، -س ۱۱-۱۲، «بشارت داد که بگشای گفتم چه شد»، این جمله را در ط ندارد، آ ب: بگشاد (بجای بگشای)، -س ۱۵، آ ب ط: اوامر و نواهی شرع را، -س ۱۶، ط:
حسین (بجای حنین)، -س ۱۷، «و شرح نیلی که این مجملات را کردست»، آ: و شرع نیلی که این محلات کرده است، ب: و شرح نیلی که این محلات کرده است، ط: و شرح نیلی که این مجلدات که یاد کرده آمد، -ایضا، آ ب: حفظ دارد (بجای بدست آرد)، ط ندارد، -س ۵ بآخر، آ ب: اخوین، ق: اخوی، ط: آخرین، -ایضا، همۀ نسخ «فرخ» بجای «فرج»، -نام این دو کتاب در هیچ موضع یافت نشد مگر در کتابی مختصر موسوم «بموجز کمی» که نام مصنف آن نیز معلوم نیست و یک نسخه از آن در موزۀ بریطانیه در لندن محفوظ است در دیباچۀ کتاب مذکور گوید (b 462. f,065,32. ddA)، «خواستم تا مختصری جمع کنم و التقاط کنم از کتابهای فارسی چون هدایة الأجوینی و کفایۀ احمد فرج و ذخیرۀ خوارزمشاهی و کتاب الأغراض و خفی علائی و غیر آن الخ» و تصحیح متن از روی این نسخه است، -س ۳ بآخر، آ ب ط: ابو سهل-س ۲ بآخر، آ ب ط: ابو علی،
ص ۷۱ س ۷-۸، «که مصنف چه معتوه مردی باشد و مصنف چه مکروه کتابی»، آ بجای این عبارت دارد: که مصنف اول چه معتبر مردی و مصنف دوم کتاب مکروه، ب: که مصنف اول چه معتبر مردی و مصنف دوم کتاب نکرده، ط: که مصنف اول چه
کلیات چهار مقاله جلد ۱
