برگه:Archive of Šarq magazine.pdf/۲۲۶

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی نشده است.

صفحات اولیه شمارهء سوم دوره اول

شرق اسفندماه ۱۳۰۹ شوال ۱۳۴۹

گویندگان قدیم ابو الموید بلخی دورهء سلطنت سامانیان در خراسان و ماوراء اعالنهر یکی از بزرگترین ادوا ادبیات ایران بوده است و نظیر این دوره از بسیاری گویندگان پارسی زبان کمتر در تاریخ ایران دیده میشود ولی امروز هزار سال از دور زمانه آثار آن زمان را از میان برده است و گاهی جسته جسته آثاری از سرایندگان و نویسندگان بزرک آن عصر بدست می‌آید و اگر دقتی کامل در کتب شود مسلم می‌آید که در عصر سامانیان نزدیک بصد تن از بزرگان شعرا و محررین در زبان پارسی بوده‌اند که از بعضی ازیشان ابیاتی پراکنده و از بعضی دیگر جز اسمی چیزی نمانده است، در میان این گویندگان بزرک ابو المؤید بلخی از حیث تنوع و کثرت آثار مقام مخصوصی دارد، در حق این ابو المؤید بلخی تذکره‌نویسان کوتاهی بسیار کرده‌اند و بیک دو سطر قناعت ورزیده‌اند:محمد عوفی در لباب الالباب وی را جزو طبقه اول شعرا شمرده و در سلک شعرای آل سامان نام برده است و دیگریBBB

شرق» اسفند ۱۳۰۹ - شماره ۳ (صفحه ۱۳۰)