بدبختی دیگر مرتفع شد و حالا دیگر برهمه واضح و مبرهن است که تا ده سال دیگر این مملکت بهشت برین خواهد شد و تنها مانع بر سر راه این بهشت برین مشکلات خط فارسی است که ادعا شده است اگر نبود دهساله همۀ این مردم سواد داشتند و (کبرای این قضیه مقدر است که وقتی همه سواد داشتند) تا چار همه خوشبخت بودند. چطور است اول ببینیم حضرات چه میگویند؟
مشخصات کلی این نعش تازه:
۱) خط فارسی نقطه فراوان دارد و در عوض اصوات را ندارد گذشته از و او معدولهوهای واژه ناخوانا کسره و شباهت میان سین و صاد و تا یاظین وضادوزا و دیگر مشکلات که آموزش این خط را دشوار می کند و الخ...
اینهمه دوست. اما کدام خط را در عالم سراغ دارید که خالی از این مشکلات یا نوع دیگری از آن باشد؛ پیداست که سینه زنندگان دور این نمش در بند اختراع خط تازهای نیستند چرا که هم تجربه ه اسپرانتو» را فراموش نکرده اندو هم پیداست که گوشه چشم یکجا دارند. و حق هم دارند. خدا پدر صنعت غرب را بیامرزد که بعنوان سوغات برای هما مصرفکنندگان مصنوعاتش فقط خط خود را هدیه میکند گرچه بهر صورت زبان هم ازین بنمای اجباری درامان نخواهد ماند. غرض ناچار میماند خط لاتین کا انوکھا سی سال پیش اقتباسش کرد ندو چون دید ندم خارج حروف خاص این طرف عالم را ندارد یعنی شین و جیم و غیره را آمدند وزیر و بالای حروف لاتین را نقطهگذاری کردند و روز از نو روزی از نو... و تازه پس از سی سال که از این ماجرا در آن ولایت میگذرد - طبق آمار رسمی خودشان و یونسکو تازه فقط چهل درصد با سواد دارند. البته دست بالا را که بگیریم چنین است. وگرنه رقم صحیح چیزی است میان سی و چهل.
۲) دومین مشخصه این نعش تازه که البته زیر یك شال بلند ترمه پنهان است و هیچکدام از میدانداران این معر که اسمی از آن نمیآورند. برداشتن آخرین قدم در راه تشبه بقومی دیگر است که اصطلاحاً متمدنند و آقای روزگار. و در هر حال صادرکنندگان اصلی ماشیناند. و اساس