این برگ هم‌سنجی شده‌است.
چگونه وقت جویدن سرود میخوانند
و چشمهایش
چگونه وقت خیره‌شدن میدرند
و او چگونه از کنار درختان خیس میگذرد:
صبور،
سنگین،
سرگردان.
در ساعت چهار
در لحظه‌ای که رشته‌های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلوگاهش
بالا خزیده‌اند
و در شقیقه‌های منقلبش آن هجای خونین را
تکرار میکنند
- سلام
- سلام
