پرش به محتوا

رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/ای دل غم این جهان فرسوده مخور

از ویکی‌نبشته

۱۰۲

  ای دل غم این جهان فرسوده مخور بیهوده نهٔ غمان بیهوده مخور  
  چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید خوش باش غم بوده و نابوده مخور