مابین ایشان و سایر مسیحیان نزاعها واقع گردید و خونریزی هم شد و پیروان آریوس[۱] بواسطهٔ همراهی امپراطور غلبه یافتند اگرچه آنها هم متفق نبودند و اختلافات عقیده مابین یکدیگر داشتند و نزاعها پیدا کردند.
امپراطوری کنستانس مقارن بود با سلطنت شاپور ذوالاکتاف در ایران و امپراطور مزبور در تمام مدت قدرت خود گرفتار جنگ با شاهنشاه ساسانی بود باین معنی که آن پادشاه غیور عزم خود را جزم کرد بر اینکه ولایاتی را که نرسی سابقا از دست داده پس بگیرد و دوباره دولت ایران را قوت و اعتبار دهد لهذا بعد از فراغت از سرکوبی اعراب و انتظام امور داخله فوراً بخیال محاربه با دولت روم افتاد و به بین‌النهرین لشکر کشید و همواره در میدان جنگ فایق بود. اما شهر نصیبین را که میخواست مسخر کند و اهمیت تامه بآن میداد با وجود آنکه سه مرتبه محاصره کرد نتوانست بگیرد ولی بلاد آمد و سنجار و بعضی قلاع دیگر را مسخر نمود و این وقایع در مدت بیست و سه سال واقع شد و کنستانس در اواخر امر گرفتار رقابت ژولین پسرعم خود و داعیهٔ سلطنت او نیز گردید و از میدان جنگ عازم اروپا شد که آن امر را تصفیه نماید لکن نرسیده باروپا اجلش دررسید (سنه ۳۶۱).
ژولین - هنگامی که پسران قسطنطین اعضاء خانوادهٔ
- ↑ Arius
