این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
أمُّ الأئِمّةِ النُجَبٰاءِ النُقَبٰاءِ بِنْتُ خَیْرِ الأنْبِیٰاءِ
فٰاطِمَةُ الزَّهْرٰاءِ سَلٰامُ اللهِ عَلَیْهٰا
شاه رُسل چو فاطمه گر دختری نداشت | بیشبهه آسمان حیا اختری نداشت | |||||
گر خلقت بتول نمیکرد کردگار | در روزگار شیر خدا همسری نداشت | |||||
از این دو گر یکی نه بهستی قدم زدی | این یک براستی زنی، آن شوهری نداشت | |||||
بی دختر پیمبر ما عرصهٔ حیا | مانند امّتی است که پیغمبری نداشت | |||||
خاتون هفت پرده که در هشت باغ خُلد | عصمت هر آنچه گشت چو او خواهری نداشت | |||||
الّا که آن شفیعهٔ محشر براستی | تاب سخا و فقر علی دیگری نداشت | |||||
جانها فدای اوُ و دوُ پوُر گرامیش | وان شوی تاجدار وی و باب نامیش |
«خطّ زرّینخطّ»
این اشعار نغز روحبخش از شادروان وصال شیرازی است