زد، -س ۵، ق: دماغ (بجای بینی)، -س ۳ بآخر، «و بمعالجه محتاج نیفتاد»، فقط در ق، -س ماقبل آخر و آخر، آ ب ط بجای جملۀ «ای پادشاه» تا آخر حکایت دارد: ای پادشاه مدتی بود که خون در دماغ او افسرده بود بایارج فیقرا ممکن نبود که بگشادی من غیر آن چیزی اندیشیدم صواب آمد،
ص ۸۲ س ۴، ق: ابو الحسن برنجی (بجای ابو الحسن بن یحیی)، - س ۶-۷، از «الشیخ الأمام» تا «بصرخ از» در ق ب ندارد، - س ۷، آ: ابی سعدی، ط بعد از «ابی سعد» می‌افزاید: النشوی، -س ۸، آ: فخر الدولة بن، -ایضا، ط ق: کالنجار، -ایضا، ق آ: البوی، ب: البوئی، -س ۱۲، «و نهار کرد»، فقط در ق، -س ۱۴، آ ب ط: وشمکیر (بجای دشمنزیار)، -س ۶ بآخر، آ: دو تا (بجای دو)، -س ۵ بآخر، ق: ابو نصر (بجای ابو منصور)، -ایضا، آ ب ط: جرجانی (بجای جوزجانی)، -س ۴ بآخر، ق ب ط: باکالیجارم، -س ۳ بآخر، آ ب: تا ما بیرون آمدن، ط: تا بیرون امدن، -س ۲ بآخر، آ ب: عوایق، ق:
عرایف (بجای عرایض)، ط ندارد-متن تصحیح قیاسی است،
ص ۸۳ س ۲، آ ب: و جماعت، ط: آن جماعت (بجای جماعتی)، - س ۳، «نماز بکردی»، فقط در ق، -س ۱۲، «آن جوان همچو»، آ ب این سه کلمه را ندارد، ط: مریض صدائی مانند گاو کرد، - س ۱۳، «و فرو افکنید بیمار چون آن شنید»، فقط در ق، - س ۱۶، «وه این چه گاو لاغری است»، متن تصحیح قیاسی است، ق: و این چه گاو لاغر است، آ ب: عظیم لاغر است، ط: این بسیار لاغر است،
ص ۸۴ س ۳، آ: بهرا، ط: بهری (بجای بهرات)، -س ۴-۵، آ ب ط: اسباب معاش او (بجای اسباب او و معاش او)، -
کلیات چهار مقاله جلد ۱
