است، ط: چنانچه عادت اوست، -س آخر، آ ب: منغص گردانیدن و بزیان آوردن (بجای منغص شدن و بزیان آمدن)،
ص ۷۷ س ۵ آ در اینجا: میکایل، و در باقی مواضع: میکائیل، ط: میکائیل، س ۷، آ ب: از علو، -س ۹، آ ب ط: اسباب اقامت (بجای علفه)، -س ۱۳، آ ب ط بجای «نرویم» : خدمت ترا ترک نتوانیم گفت [ولی-ط]بهیچ وجه سوی او نرویم، -س ۱۴، آ ب ط: ابو الحسین (بجای ابو الخیر)، -س ۱۵-۱۶، بجای «شما دو تن را» تا «بار دهم» آ ب: خوارزمشاه گفت شما دو ترک را پیش خوانم، -س ۱۷-۱۸، آ ب ط: و از راه بیابان روی بمازندران نهادند، (بجای و از راه گرگان روی بگرگان نهادند)، -س ۴ بآخر، آ ب ط: میکنم (بجای میکنند)، -س آخر، آ ب ط: ابو نصر نقاش را بفرمود (بجای ابو نصر عراق نقاش بود بفرمود)،
ص ۷۸ س ۱-۲، «و با مناشیر باطراف فرستادند و از اصحاب اطراف درخواست که»، آ ب بجای این عبارت دارد: و باطراف فرستاد و از اصحاب باطراف و ارباب مشاهیر درخواست که، ق: و باطراف فرستادند و از اصحاب اطراف و مناشیر در خواست که، ط: باطراف فرستاد و آنرا بارباب مشاهیر حواله کرد که، -متن تصحیح قیاسی است، -س ۴، آ «ابو سهل با کس» را ندارد، ب ط «با کس ابو الحسین السهلی» را ندارد، ایضا، ق: ابو الحسن، -ایضا، ق: بگرگان، ط: از خوارزم، (بجای از نزد خوارزمشاه)، -س ۷-۸، آ ب ط بجای جملۀ از «چون بنگرید» تا «بیرون آمده‌ایم» فقط دارد: گفت، -س ۱۱، آ ب:
نمانده است (بجای خواهد بود)، -س ۱۳، آ: هزار بار ازین، ب: هزار بار از من (بجای: از ایشان)، ط اصل این جمله را ندارد، -س ۱۵، آ ب بعد از «دلیل» افزوده: باز گشت، ط
کلیات چهار مقاله جلد ۱
