مورد آزمایش ما بود بحالت افقی قرار نمیگیرد بلکه این حرکات رفت و آمد را مجدداً تکرار میکند ولی در دفعات بعد انحنای قوس کمتر میشود تا بتدریج سیم از حرکت بازمانده بحالت افقی قرار میگیرد.
مطابق آنچه تا کنون بتجربه ثابت شده است در صورتیکه سمی در ثانیه دارای ۱۶ نوسان مضاعف یا ۳۲ نوسان ساده باشد، بمترین صداهای موسیقی را ایجاد میکند و اگر عدهٔ نوسانهای آن از ارقامی که ذکر کردیم کمتر باشد صدای آن از لحاظ موسیقی ارزشی نداشته و گوش ما آنرا درست تشخیص نخواهد داد.
اینک میگوئیم که هر چه عدهٔ نوسانهای سیمی در ثانیه زیادتر باشد صدایی که از آن شنیده میشود زیرتر خواهد بود و همانطور که حداقل نوسان در ثانیه ۱۶ یا ۳۲ بود و کمتر از آن برای ما قابل ملاحظه نیست حداکثر نوسان هم در موسیقی ۴۲۲۴ نوسان مضاعف یا ۸۴۴۸ نوسان ساده است و سیمی که در ثانیه بیش ازین نوسان داشته باشد برای ما ارزشی نخواهد داشت چه صدای حاصل از آن بینهایت زیر و زننده و گوش خراش میشود که برای موسیقیدان از لطف و زیبائی عاریست.
مطابق تجربیاتی که شده و این تجربهها را هر کس دسترسی به «مونوکورد»[۱] داشته باشد میتواند انجام دهد قوانینی بدست آمده است که اطلاع از آنها برای موسیقیدان بیفایده نیست:
۱ – هر چه سیم بلندتر باشد عدهٔ نوسانهای آن در ثانیه کمتر و در نتیجه صدای آن بمتر خواهد بود و بر عکس هر قدر کوتاهتر باشد عدهٔ نوسانهای آن
- ↑ مونو کورد (monochorde) آلت سادهایست که دارای یک تار بلند میباشد و برای آزمایش صداها از نظر فیزیکی و موسیقی بکار میاید.