قونسول انگلیس اظهار میدارد بندگان حضرت اشرف بسفارت دولت فخیمه اطمینان دادهاید که نسبت به بنده اعتماد خواهید داشت، فدوی طرفدار جنگ داخلی نیستم و نسبت بحضرت اشرف با اینکه تا[کنون خدمت نرسیدهام] حضور مبارک عقیدهٔ پاک و بیآلایش دارم، لکن چنانچه در ضمن تلگراف حضوری عرض کردم نسبت بدولت و مخصوصاً شخص آقای رئیسالوزرا بدلایل کافی که در دست است اعتماد و اطمینان ندارم، اگر بندگان حضرت اشرف شخصاً ضمانت فرمایند که کابینهٔ حاضره بمواعید خود وفا خواهد نمود بنام شرافت و درستقولی ایلیاتی که در حضرت اشرف سراغ دارم تسلیم محض خواهم شد و درین صورت استدعائی که خواهم داشت همان ابقای مسیو دبوا است و بس، و امیدوارم از بذل توجه درین موقع فدوی را مفتخر فرمایند».
۱۶ اسد ۱۳۰۰ نمرهٔ ۲۱۵محمدتقی
و صمصامالسلطنه جواب میدهد ـ از تهران به مشهد:
جناب اجل آقای کلنل محمد تقیخان کفیل ایالت جلیلهٔ خراسان دام اقباله.
از مفاد دو فقره تلگراف مرموز و مکشوف جنابعالی مستحضر، اینکه اظهار داشتهاید مطابق شایعات اینجانب با عدهٔ بختیاری و قوای دیگر خیال حرکت بآنصوب دارم این شایعه را بکلی تکذیب مینمایم چه که با بودن جنابعالی و عدهٔ ژاندارم مأمورین مشهد دولت و ایالت از قوای دیگر مستغنی و احتیاجی نخواهند داشت، لازم است جناب عالی باطمینان قول ایلخانی من اشخاصیکه ازین باب دچار توهم و تشتت خیال شدهاند بکلی مطمئن نمائید، اینجانب با کالسکهٔ چاپاری قریباً حرکت مینمایم.
اما جواب قسمتی که بخودتان اشاره نمودهاید اینجانب بشرافت ایلیت خودم بجنابعالی اطمینان میدهم که کاملا مورد اعتماد من هستید، از طرف دولت و اینجانب ابداً مورد اعتراض و بیمحبتی نخواهید بود، بلکه از لازمهٔ محبت و مهربانی دربارهٔ شما اغماض نکرده زحمات و خدمات شما منظور نظر خواهد بود.
در موضوع مسیو دبوا با اینکه قانون امور کلیهٔ وزارتخانهای دولت را چنانچه میدانید مجزا و کلیهٔ وزارتخانها در امور یکدیگر موظف بمداخله نخواهند بود معهذا نظر بعوالم محبتی که بشخص جنابعالی دارم حتیالقوه کوشش میکنم.
با اینحال ازین ببعد رشتهٔ این مذاکرات را مقطوع و با کمال اطمینان خاطر