یا نه. و بعضی سئوالات عجیب و غریب دیگر مینمود که هیچ مربوط بموضوع نبود.»[۱]
راجع بشرایط و مواد معاهده موریر حکایتهای بامزه نقل میکند که شرح آنها باعث تطویل کلام است. در یکجا گوید:
«بالاخره پس از آنکه در مواد و شرایط توافق نظر حاصل شد درباره تقدم تاریخ هجری و میلادی یک بحث طولانی بعمل آمد که کدام یک از دو تاریخ مقدم باشد، بالاخره قرار شد در نسخه فارسی تاریخ هجری مقدم باشد و در نسخه انگلیسی تاریخ میلادی و مباحثه با این قرار خاتمه یافت.»[۲]
اینک آن معاهده:
معاهده بین دولتین ایران و انگلیس که بنمایندگی سر هارفورد جونس از طرف دولت انگلستان، میرزا محمد شفیع معتمدالدوله صدراعظم و حاجی محمد حسین خان امینالدوله از طرف دولت شاهنشاهی ایران در تاریخ ۲۵ محرمالحرام ۱۲۲۴ هجری (مطابق ۱۲ ماه مارس ۱۸۰۹ میلادی) در تهران منعقد شده است.
الحمدللّه الکافی الوافی الباقی و الحافظ، اما بعد در اینموقع که نماینده مختار و سفیر فوقالعاده اعلیحضرت پادشاه انگلستان، سر حارفورد جونس، وارد طهران پایتخت ایران شده است و اعتبارنامه ممهور اعلیحضرت پادشاه انگلستان را همراه دارد و مأموریت دارد با دولت علیه ایران روابط مودت و یگانگی دیرینه را مستحکم نماید تا اینکه رشتهٔ اتحاد و صمیمیت بین مملکتین ایران و انگلستان محکم و ثابت و قوی گردد؛ بنابراین اعلیحضرت شاهنشاه ایران بموجب فرمان مخصوص که تسلیم نماینده مختار و سفیر مخصوص پادشاه انگلستان شده جناب میرزا محمد شفیع معتمدالدوله صدر اعظم ایران و حاجی میرزا محمد حسین خان امینالدوله را که یکی از وزراء عظام میباشد معین فرمود که با نماینده مختار