کلیات سعدی/غزلیات/بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو
۴۸۴ – ق
| بیا که در غم عشقت مشوشم بیتو | بیا ببین که درین غم چه ناخوشم بیتو | |||||
| شب از فراق تو مینالم ای پری رخسار | چو روز گردد گوئی در آتشم بیتو | |||||
| دمی تو شربت وصلم ندادهٔ جانا | همیشه زهر فراقت همی چشم بیتو | |||||
| اگر تو با من مسکین چنین کنی جانا | دو پایم از دو جهان نیز درکشم بیتو | |||||
| پیام دادم و گفتم بیا خوشم[۱] میدار | جواب دادی و گفتی که من خوشم بیتو[۲] | |||||