دیوان حافظ/صبحست ساقیا قدحی پر شراب کن

از ویکی‌نبشته
۳۹۶  صبحست ساقیا قدحی پرشراب کُن دور فلک درنگ ندارد شتاب کن  ۳۹۶
  زان پیشتر که عالم فانی شود خراب ما را ز جام بادهٔ گلگون خراب کن  
  خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن  
  روزی که چرخ از گِلِ ما کوزها کند زنهار کاسهٔ سر ما پرشراب کن  
  ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم با ما بجام بادهٔ صافی خطاب کن  
  کار صواب باده‌پرستیست حافظا  
  برخیز و عزم جزم بکار صواب کن