دیوان حافظ/سالها پیروی مذهب رندان کردم
ظاهر
۳۱۹ | سالها پیروی مذهب رندان کردم | تا بفتویّ خرد حرص بزندان کردم | ۳۶۸ | |||
من بسر منزل عنقا نه بخود بردم راه | قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم | |||||
سایهٔ بر دل ریشم فکن ای گنج روان | که من این خانه بسودای تو ویران کردم | |||||
توبه کردم که نبوسم لب ساقیّ و کنون | میگزم لب که چرا گوش بنادان کردم | |||||
در [۱] خلاف آمد عادت بطلب کام که من | کسب جمعیّت از آن زلف پریشان کردم | |||||
نقش مستوری و مستی نه بدست من و تست | آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم | |||||
دارم از لطف ازل جنّت فردوس طمع | گر چه دربانی میخانه فراوان کردم | |||||
این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت | اجر صبریست که در کلبهٔ احزان کردم | |||||
صبح خیزیّ و سلامت طلبی چون حافظ | هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم | |||||
گر بدیوان غزل صدرنشینم چه عجب | ||||||
سالها بندگی صاحب دیوان کردم |
- ↑ چنین است در خ، نسخ دیگر: از،