دیوان حافظ/به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

از ویکی‌نبشته
۱۵۶  بحُسن و خلق و وفا کس بیار ما نرسد ترا در این سخن انکار کار ما نرسد  ۱۷۸
  اگر چه حسن‌فروشان بجلوه آمده‌اند کسی بحسن و ملاحت بیار ما نرسد  
  بحقّ صحبت دیرین که هیچ محرم راز بیار یک جهت حق‌گزار ما نرسد  
  هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی بدلپذیری نقش نگار ما نرسد  
  هزار نقد ببازار کائنات آرند یکی بسکّهٔ صاحب عیار ما نرسد  
  دریغ قافلهٔ عُمر کانچنان رفتند که گردشان بهوای دیار ما نرسد  
  دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش که بد بخاطر امّیدوار ما نرسد  
  چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را غبار خاطری از رهگذار ما نرسد  
  بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصّهٔ او  
  بسمع پادشه کامگار ما نرسد