دیوان حافظ/الا ای طوطی گویای اسرار

از ویکی‌نبشته
۲۴۵  الا ای طوطی گویای اسرار مبادا خالیت شکّر ز منقار  ۲۴۵
  سرت سبز و دلت خوش باد جاوید که خوش نقشی نمودی از خط یار  
  سخن سربسته گفتی با حریفان خدا را زین معما پرده بردار  
  بروی ما زن از ساغر گلابی که خواب آلوده‌ایم ای بخت بیدار  
  چه ره بود این که زد در پرده مطرب که می‌رقصند با هم مست و هشیار  
  از آن افیون که ساقی در می افکند حریفانرا نه سر ماند نه دستار  
  سکندر را نمی‌بخشند آبی بزور و زر میسّر نیست این کار  
  بیا و حال اهل درد بشنو بلفظ اندک و معنیّ بسیار  
  بت چینی عدوی دین و دلهاست خداوندا دل و دینم نگه دار  
  بمستوران مگو اسرار مستی حدیث جان مگو با نقش دیوار  
  بیمن دولت منصور شاهی[۱] علم شد حافظ اندر نظم اشعار  
  خداوندی بجای بندگان کرد  
  خداوندا ز آفاتش نگه دار  



  1. ق س: بیمن دولت سلطان غضنفر.