دیوان حافظ/احمدالله علی معدلة السلطان

by حافظ

۴۷۲	احَمد الله علی معدلة السّلطان			احمد شیخ اویس حسن ایلخانی[۱]		۴۳۰
	خان بن خان و شهنشاه شهنشاه نژاد			آن که می‌زیبد اگر جان جهانش خوانی
	دیده نادیده باقبال تو ایمان آورد			مرحبا ای بچنین لطف خدا ارزانی
	ماه اگر بی تو برآید بدو نیمش بزنند			دولت احمدی و معجزهٔ سبحانی[۲]
	جلوهٔ بخت تو دل میبرد از شاه و گدا			چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی
	برشکن کاکل ترکانه که در طالع تست			بخشش و کوشش خاقانی[۳] و چنگزخانی
	گر چه دوریم بیاد تو قدح می‌گیریم			بعد منزل نبود در سفر روحانی
	از گل پارسیم غنچهٔ عیشی نشکفت			حبّذا دجلهٔ بغداد و می ریحانی
	سر عاشق که نه خاک در معشوق بود			کی خلاصش بود از محنت سرگردانی
		ای نسیم سحری خاک در یار بیار
		که کند حافظ ازو دیدهٔ دل نورانی

---

1. چنین است در جمیع نسخ دیوان حافظ از خطّی و چاپی که تاکنون بنظر اینجانب رسیده است باستثنای دیوان چاپ آقای پژمان که در آنجا «ایلکانی» دارد بجای «ایلخانی» رجوع شود برای تفصیل این مسئله بحواشی آخر کتاب،
2. بعضی نسخ: سلطانی،
3. چنین است در جمیع نسخ خطّی موجود نزد من. بعضی نسخ چاپی: قاآنی، و این بنظر قریب بصواب میآید ولی مخالف با اکثریت نسخ است،