دیوان حافظ/عشق تو نهال حیرت آمد

از ویکی‌نبشته
۱۷۲  عشق تو نهال حیرت آمد وصل تو کمال حیرت آمد  ۱۵۷
  بس غرقهٔ حال وصل کاخر هم بر سر حال حیرت آمد  
  یک دل بنما که در ره او بر چهره نه خال حیرت آمد  
  نه وصل بماند و نه واصل آنجا که خیال حیرت آمد  
  از هر طرفی که گوش کردم آواز سؤال حیرت آمد  
  شد منهزم از کمال عزّت آن را که جلال حیرت آمد  
  سر تا قدم وجود حافظ  
  در عشق نهال حیرت آمد