ترجمه قرآن (قمشه‌ای)/تکویر
به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامی که آفتاب تابان تاریک شود. ( 1 )
و هنگامی که ستارگان آسمان تیره شوند (و فرو ریزند) ( 2 )
و آن گاه که کوهها به رفتار آیند. ( 3 )
و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند(4)
و هنگامی که وحوش (و طیور نیز به عرصه قیامت) محشور شوند. ( 5 )
و هنگامی که دریاهای آب (چون آتش سوزان) شعله‌ور گردد. ( 6 )
و هنگامی که نفوس خلق همه با همجنس خود در پیوندند. ( 7 )
و هنگامی که از دختران زنده به گور شده باز پرسند. ( 8 )
که (آن بی گناهان) به چه جرم و گناه کشته شدند؟! ( 9 )
و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود. ( 10 )
و هنگامی که آسمان را از جای بر کنند. ( 11 )
و هنگامی که آتش دوزخ را سخت بیفروزند. ( 12 )
و هنگامی که بهشت را (به اهلش) نزدیک سازند. ( 13 )
در آن هنگام (که روز قیامت است) هر نفسی هر آنچه بر خود حاضر کرده همه را بداند. ( 14 )
چنین نیست (که منکران قرآن پندارند) قسم یاد می‌کنم به ستارگان باز گردنده. ( 15 )
که به گردش آیند و در مکان خود رخ پنهان کنند. ( 16 )
قسم به شب تار هنگامی که روی جهان را تاریک گرداند. ( 17 )
و قسم به صبح روشن وقتی که دم زند (و عالم را به روی خود بیفروزد). ( 18 )
(قسم به این آیات) که همانا قرآن کلام رسول بزرگوار حق (جبرئیل) است. ( 19 )
که فرشته با قوّت و قدرت است و نزد خدای مقتدر عرش با جاه و منزلت است. ( 20 )
و در آنجا فرمانده فرشتگان و امین وحی خداست. ( 21 )
و رسول عصر شما هرگز دیوانه نیست. ( 22 )
و او امین وحی را در افق اعلای مشرق درست مشاهده کرد. ( 23 )
و این رسول شما بر وحی از عالم غیب بخل نمی‌ورزد (و شما را از علم وحی خود آگاه می‌سازد) ( 24 )
و قرآن او هرگز کلام شیطانی مردود نیست. ( 25 )
پس شما به کجا می‌روید؟ ( 26 )
این (قرآن عظیم) جز پند و نصیحت اهل عالم هیچ نیست. ( 27 )
تا هر که از شما بندگان بخواهد راه راست (حق پرستی و سعادت ابد) پیش گیرد. ( 28 )
و شما (کافران، راه حق را) نمی‌خواهید مگر خدای آفریننده عالم بخواهد. ( 29 )