پدیدآورنده:شیخ صدوق
| شیخ صدوق ((زادهٔ ۳۰۶ ـ قم و درگذشتهٔ ۳۸۱ ـ شهر ری) |
| از علمای شیعه و بزرگان علم حدیث در قرن ۴ |
آثار[ویرایش]
شیخ طوسی نوشته‌است که شیخ صدوق ۳۰۰ جلد کتاب تألیف کرده‌است[۱] و نجاشی ۱۹۸ کتاب از وی نام برده‌است.[۲] برخی از مهم‌ترین آثارش عبارت‌اند از:
- من لا یحضره الفقیه (دومین کتاب از کتب اربعه)
- علل الشرایع (درباره فلسفه احکام و علت تشریع آن‌ها است)
- کمال الدین و تمام النعمة (درباره اثبات وجود امام زمان و غیبت طولانی آن حضرت از نظر عقلی و نقلی)
- التوحید
- الخصال الممدوحه و المذمومه[۳]
- الأمالی [۴]
- عیون اخبار الرضا
- صفات شیعه
- مصادقه الاخوان
- اثبات ولایت علی علیه‌السلام
- معرفت
- گوهر گمشده یا مدینه العلم
- المقنع در فقه
- معانی الاخبار
- مشیخته الفقیه
- امامی (مجالس)
- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال[۵]
- الاوائل
- الاواخر
- المناهی
- دعائم الاسلام
- اثبات الوصیة
- المصابیح
- التاریخ
- المواعظ
- التقیه
- الناسخ و المنسوخ
- الباطل العلو و التقصیر
- السر المکتوم الی الوقت المعلوم
- مصباح المصلی
- الهدایه فی الاصول والفقه
- المواعظ و الحکم
- تعداد زیادی در فضیلت برخی اعمال و بعضی از ماه‌ها
- تعداد زیادی رساله در موضوعات مختلف فقهی و غیر آن
- چندین کتاب در فضایل پیامبر و امامان و برخی از اصحاب
- کتاب‌های متعدد در بیان زهد پیامبر و امامان (ع)
- و چندین کتاب در پاسخ به سؤال‌های مردمی
منبع[ویرایش]
- ↑ الفهرست، ص ۲۰۴.
- ↑ رجال النجاشی، ص ۳۸۹ ـ ۳۹۲.
- ↑ الخصال الممدوحه و المذمومه
- ↑ ترجمه: شیخ محمد باقر کمره ای
- ↑ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال
در پروژه‌های خواهر می‌توانید در مورد شیخ صدوق اطلاعات بیشتری پیدا کنید.
در میان گفتاوردها از ویکی‌گفتاورد
در میان دانشنامه از ویکی‌پدیا
در میان تصویرها و رسانه‌ها از ویکی‌انبار