| | | | | | |
|
به من از تو مهر خواهم نه تو بگذری ز کین هم |
|
نه تر است این مروت نه مراست چشم این هم |
|
|
چه بهانه ساخت دیگر به هلاک بیگناهان |
|
که تعرض است بر لب گرهیست بر جبین هم |
|
|
به میان جنگ و صلحت من و دست و آن دعاها |
|
که ز آستین بر آید نه رود به آستین هم |
|
|
نه همین فلک خجل شد ز کف نیاز عشقم |
|
که ز سجدههای شوقم شده منفعل زمین هم |
|
|
برسان ز خرمن خود مددی به بی نصیبان |
|
که نه خرمن تو ماند نه هجوم خوشه چین هم |
|
|
چه متاع رستگاری بودم ز سجدهی بت |
|
که ذخیرهای نبردم ز نگاه واپسین هم |
|
|
ز تو خوش نماست وحشی ره و رسم زهد و رندی |
|
که دلیست حق شناس و نظری خدای بین هم |
|