نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/هرچند که از گناه بدبختم و زشت

by عمر خیام

۱۳۴ – ۵۹ کم – ۷۱ رز

	هرچند که از گناه، بدبختم و زشت؛			نومید نیم؛ چو[۱] بت پرستان کنشت.
	میرم چو گه سحر ز مخموری، باز[۲]			می خواهم و معشوق؛ نه مسجد، نه کنشت.[۳]

---

1. رز – ز.
2. رز – اما سحری که میرم از خموری.
3. رز – چه مسجد چه کنشت.