نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/می ده که دل ریش مرا مرهم اوست

از ویکی‌نبشته

۱۲۵ –۳۷ بو

  می ده که دل ریش مرا مرهم اوست، سودا زدگان عشق را همدم اوست،  
  پیش دل من، خاک یکی جرعه بهست از چرخ که کاسهٔ سر عالم اوست.