نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/فریاد که عمر رفت بر بیهوده

از ویکی‌نبشته

۴۹۷ – ۱۵۸ کم – ۲۷۸ رز

  فریاد که عمر رفت[۱] بر بیهوده، هم لقمه حرام و هم نفس آلوده،  
  فرمودهٔ ناکرده سیهرویم کرد؛ فریاد ز کرده‌های نافرموده!..  

  1. کم – افسوس که رفت عمر.