نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/خیام اگر ز باده مستی خوش باش

by عمر خیام

۳۵۸ – ۲۴۱ کم – ۱۸۶ رز – ۱۰۲ بو

	خیام، اگر ز باده مستی؛ خوش باش.			گر با صنمی دمی[۱] نشستی؛ خوش باش.
	پایان همه چیز جهان نیستی است[۲]؛			پندار[۳] که نیستی چو هستی؛ خوش باش.

---

1. رز – با ماهرخی اگر. بو – با لاله‌رخی اگر.
2. رز – چون عاقبت کار همه نیستی است. بو – چون آخر کار نیست خواهی بودن.
3. رز و بو – انگار.