| | | | | | |
|
به مهر غیر در اخلاص من خلل کردی |
|
ببین کرا به که در دوستی بدل کردی |
|
|
چه اعتماد توان کرد بر تو ای غافل |
|
که اعتماد بر آن مایهی حیل کردی |
|
|
مرا محل ستادن نماند در کویت |
|
ز بس که با دگران لطف بیمحل کردی |
|
|
بر آن شدی که کنی نام خویش بر دل غیر |
|
خیال سکه زدن بر زر دغل کردی |
|
|
نبود بد عمل من چرا در آزارم |
|
عمل به قول رقیبان بدعمل کردی |
|
|
بسی مدد ز اجل خواست روزگارو نکرد |
|
مرا به گور ولیکن تو بیاجل کردی |
|
|
نبود مثل تو اول کسی چرا آخر |
|
بناکسی همه جا خویش را مثل کردی |
|
|
و گر چه پاس تو دارم به چشم رمز شناس |
|
که آنچه در نظرم بود محتمل کردی |
|
|
حدیث نیک دهد یار محتشم دیگر |
|
بگو چو ختم حکایت برین غزل کردی |
|