| | | | | | |
|
عایشه روزی به پیغامبر بگفت |
|
یا رسول الله تو پیدا و نهفت |
|
|
هر کجا یابی نمازی میکنی |
|
میدود در خانه ناپاک و دنی |
|
|
گرچه میدانی که هر طفل پلید |
|
کرد مستعمل بهر جا که رسید |
|
|
گفت پیغامبر که از بهر مهان |
|
حق نجس را پاک گرداند بدان |
|
|
سجدهگاهم را از آن رو لطف حق |
|
پاک گردانید تا هفتم طبق |
|
|
هان و هان ترک حسد کن با شهان |
|
ور نه ابلیسی شوی اندر جهان |
|
|
کو اگر زهری خورد شهدی شود |
|
تو اگر شهدی خوری زهری بود |
|
|
کو بدل گشت و بدل شد کار او |
|
لطف گشت و نور شد هر نار او |
|
|
قوت حق بود مر بابیل را |
|
ور نه مرغی چون کشد مر پیل را |
|
|
لشکری را مرغکی چندی شکست |
|
تا بدانی کان صلابت از حقست |
|
|
گر ترا وسواس آید زین قبیل |
|
رو بخوان تو سورهی اصحاب فیل |
|
|
ور کنی با او مری و همسری |
|
کافرم دان گر تو زیشان سر بری |
|