| | | | | | |
| |
پوست دنبه یافت شخصی مستهان |
|
هر صباحی چرب کردی سبلتان |
|
| |
در میان منعمان رفتی که من |
|
لوت چربی خورده‌ام در انجمن |
|
| |
دست بر سبلت نهادی در نوید |
|
رمز یعنی سوی سبلت بنگرید |
|
| |
کین گواه صدق گفتار منست |
|
وین نشان چرب و شیرین خوردنست |
|
| |
اشکمش گفتی جواب بی‌طنین |
|
که اباد الله کید الکاذبین |
|
| |
لاف تو ما را بر آتش بر نهاد |
|
کان سبال چرب تو بر کنده باد |
|
| |
گر نبودی لاف زشتت ای گدا |
|
یک کریمی رحم افکندی به ما |
|
| |
ور نمودی عیب و کژ کم باختی |
|
یک طبیبی داروی او ساختی |
|
| |
گفت حق که کژ مجنبان گوش و دم |
|
ینفعن الصادقین صدقهم |
|
| |
گفت اندر کژ مخسپ ای محتلم |
|
آنچ داری وا نما و فاستقم |
|
| |
ور نگویی عیب خود باری خمش |
|
از نمایش وز دغل خود را مکش |
|
| |
گر تو نقدی یافتی مگشا دهان |
|
هست در ره سنگهای امتحان |
|
| |
سنگهای امتحان را نیز پیش |
|
امتحانها هست در احوال خویش |
|
| |
گفت یزدان از ولادت تا بحین |
|
یفتنون کل عام مرتین |
|
| |
امتحان در امتحانست ای پدر |
|
هین به کمتر امتحان خود را مخر |
|
