مثنوی معنوی/نشاندن پادشاه صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود

از ویکی‌نبشته
دفتر اول مثنوی از مولوی
(نشاندن پادشاه صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود)
  پادشاهان را چنان عادت بود این شنیده باشی ار یادت بود  
  دست چپشان پهلوانان ایستند زانک دل پهلوی چپ باشد ببند  
  مشرف و اهل قلم بر دست راست زانک علم خط و ثبت آن دست راست  
  صوفیان را پیش رو موضع دهند کاینه‌ی جانند و ز آیینه بهند  
  سینه صیقلها زده در ذکر و فکر تا پذیرد آینه‌ی دل نقش بکر  
  هر که او از صلب فطرت خوب زاد آینه در پیش او باید نهاد  
  عاشق آیینه باشد روی خوب صیقل جان آمد و تقوی القلوب