| | | | | | |
|
پس بگفت آن نو مسلمان ولی |
|
از سر مستی و لذت با علی |
|
|
که بفرما یا امیر الممنین |
|
تا بجنبد جان بتن در چون جنین |
|
|
هفت اختر هر جنین را مدتی |
|
میکنند ای جان به نوبت خدمتی |
|
|
چونک وقت آید که جان گیرد جنین |
|
آفتابش آن زمان گردد معین |
|
|
این جنین در جنبش آید ز آفتاب |
|
کفتابش جان همیبخشد شتاب |
|
|
از دگر انجم به جز نقشی نیافت |
|
این جنین تا آفتابش بر نتافت |
|
|
از کدامین ره تعلق یافت او |
|
در رحم با آفتاب خوبرو |
|
|
از ره پنهان که دور از حس ماست |
|
آفتاب چرخ را بس راههاست |
|
|
آن رهی که زر بیابد قوت ازو |
|
و آن رهی که سنگ شد یاقوت ازو |
|
|
آن رهی که سرخ سازد لعل را |
|
وان رهی که برق بخشد نعل را |
|
|
آن رهی که پخته سازد میوه را |
|
و آن رهی که دل دهد کالیوه را |
|
|
بازگو ای باز پر افروخته |
|
با شه و با ساعدش آموخته |
|
|
باز گو ای بار عنقاگیر شاه |
|
ای سپاهاشکن بخود نه با سپاه |
|
|
امت وحدی یکی و صد هزار |
|
بازگو ای بنده بازت را شکار |
|
|
در محل قهر این رحمت ز چیست |
|
اژدها را دست دادن راه کیست |
|