مثنوی معنوی/در تفسیر این آیت کی و اما الذین فی قلوبهم مرض فزادتهم رجسا و قوله یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| زانک استعداد تبدیل و نبرد | بودش از پستی و آن را فوت کرد | |||||
| باز حیوان را چو استعداد نیست | عذر او اندر بهیمی روشنیست | |||||
| زو چو استعداد شد کان رهبرست | هر غذایی کو خورد مغز خرست | |||||
| گر بلادر خورد او افیون شود | سکته و بی‌عقلیش افزون شود | |||||
| ماند یک قسم دگر اندر جهاد | نیم حیوان نیم حی با رشاد | |||||
| روز و شب در جنگ و اندر کش‌مکش | کرده چالیش آخرش با اولش | |||||