| | | | | | |
| |
حجتش اینست گوید هر دمی |
|
گر بدی چیزی دگر هم دیدمی |
|
| |
گر نبیند کودکی احوال عقل |
|
عاقلی هرگز کند از عقل نقل |
|
| |
ور نبیند عاقلی احوال عشق |
|
کم نگردد ماه نیکوفال عشق |
|
| |
حسن یوسف دیده‌ی اخوان ندید |
|
از دل یعقوب کی شد ناپدید |
|
| |
مر عصا را چشم موسی چوب دید |
|
چشم غیبی افعی و آشوب دید |
|
| |
چشم سر با چشم سر در جنگ بود |
|
غالب آمد چشم سر حجت نمود |
|
| |
چشم موسی دست خود را دست دید |
|
پیش چشم غیب نوری بد پدید |
|
| |
این سخن پایان ندارد در کمال |
|
پیش هر محروم باشد چون خیال |
|
| |
چون حقیقت پیش او فرج و گلوست |
|
کم بیان کن پیش او اسرار دوست |
|
| |
پیش ما فرج و گلو باشد خیال |
|
لاجرم هر دم نماید جان جمال |
|
| |
هر که را فرج و گلو آیین و خوست |
|
آن لکم دین ولی دین بهر اوست |
|
| |
با چنان انکار کوته کن سخن |
|
احمدا کم گوی با گبر کهن |
|
