مثنوی معنوی/جواب موسی فرعون را در تهدیدی کی میکردش
ظاهر
گفت با امر حقم اشراک نیست | گر بریزد خونم امرش باک نیست | |||||
راضیم من شاکرم من ای حریف | این طرف رسوا و پیش حق شریف | |||||
پیش خلقان خوار و زار و ریشخند | پیش حق محبوب و مطلوب و پسند | |||||
از سخن میگویم این ورنه خدا | از سیهرویان کند فردا ترا | |||||
عزت آن اوست و آن بندگانش | ز آدم و ابلیس بر میخوان نشانش | |||||
شرح حق پایان ندارد همچو حق | هین دهان بربند و برگردان ورق |