مثنوی معنوی/تعظیم نعت مصطفی صلی الله علیه و سلم کی مذکور بود در انجیل
ظاهر
بود در انجیل نام مصطفی | آن سر پیغامبران بحر صفا | |||||
بود ذکر حلیهها و شکل او | بود ذکر غزو و صوم و اکل او | |||||
طایفهی نصرانیان بهر ثواب | چون رسیدندی بدان نام و خطاب | |||||
بوسه دادندی بر آن نام شریف | رو نهادندی بر آن وصف لطیف | |||||
اندرین فتنه که گفتیم آن گروه | ایمن از فتنه بدند و از شکوه | |||||
ایمن از شر امیران و وزیر | در پناه نام احمد مستجیر | |||||
نسل ایشان نیز هم بسیار شد | نور احمد ناصر آمد یار شد | |||||
وان گروه دیگر از نصرانیان | نام احمد داشتندی مستهان | |||||
مستهان و خوار گشتند از فتن | از وزیر شومرای شومفن | |||||
هم مخبط دینشان و حکمشان | از پی طومارهای کژ بیان | |||||
نام احمد این چنین یاری کند | تا که نورش چون نگهداری کند | |||||
نام احمد چون حصاری شد حصین | تا چه باشد ذات آن روحالامین | |||||
بعد ازین خونریز درمان ناپذیر | کاندر افتاد از بلای آن وزیر |