| | | | | | |
|
این نماز و روزه و حج و جهاد |
|
هم گواهی دادنست از اعتقاد |
|
|
این زکات و هدیه و ترک حسد |
|
هم گواهی دادنست از سر خود |
|
|
خوان و مهمانی پی اظهار راست |
|
کای مهان ما با شما گشتیم راست |
|
|
هدیهها و ارمغان و پیشکش |
|
شد گواه آنک هستم با تو خوش |
|
|
هر کسی کوشد به مالی یا فسون |
|
چیست دارم گوهری در اندرون |
|
|
گوهری دارم ز تقوی یا سخا |
|
این زکات و روزه در هر دو گوا |
|
|
روزه گوید کرد تقوی از حلال |
|
در حرامش دان که نبود اتصال |
|
|
وان زکاتش گفت کو از مال خویش |
|
میدهد پس چون بدزدد ز اهل کیش |
|
|
گر بطراری کند پس دو گواه |
|
جرح شد در محکمهی عدل اله |
|
|
هست صیاد ار کند دانه نثار |
|
نه ز رحم و جود بل بهر شکار |
|
|
هست گربهی روزهدار اندر صیام |
|
خفته کرده خویش بهر صید خام |
|
|
کرده بدظن زین کژی صد قوم را |
|
کرده بدنام اهل جود و صوم را |
|
|
فضل حق با این که او کژ میتند |
|
عاقبت زین جمله پاکش میکند |
|
|
سبق برده رحمتش وان غدر را |
|
داده نوری که نباشد بدر را |
|
|
کوششش را شسته حق زین اختلاط |
|
غسل داده رحمت او را زین خباط |
|
|
تا که غفاری او ظاهر شود |
|
مغفری کلیش را غافر شود |
|
|
آب بهر این ببارید از سماک |
|
تا پلیدان را کند از خبث پاک |
|