| | | | | | |
|
خود زن عمران که موسی برده بود |
|
دامن اندر چید از آن آشوب و دود |
|
|
آن زنان قابله در خانهها |
|
بهر جاسوسی فرستاد آن دغا |
|
|
غمز کردندش که اینجا کودکیست |
|
نامد او میدان که در وهم و شکیست |
|
|
اندرین کوچه یکی زیبا زنیست |
|
کودکی دارد ولیکن پرفنیست |
|
|
پس عوانان آمدند او طفل را |
|
در تنور انداخت از امر خدا |
|
|
وحی آمد سوی زن زان با خبر |
|
که ز اصل آن خلیلست این پسر |
|
|
عصمت یا نار کونی باردا |
|
لا تکون النار حرا شاردا |
|
|
زن بوحی انداخت او را در شرر |
|
بر تن موسی نکرد آتش اثر |
|
|
پس عوانان بی مراد آن سو شدند |
|
باز غمازان کز آن واقف بدند |
|
|
با عوانان ماجرا بر داشتند |
|
پیش فرعون از برای دانگ چند |
|
|
کای عوانان باز گردید آن طرف |
|
نیک نیکو بنگرید اندر غرف |
|