مثنوی معنوی/باز شرح کردن حکایت آن طالب روزی حلال بی کسب و رنج در عهد داود علیه السلام و مستجاب شدن دعای او

by مولوی

	یادم آمد آن حکایت کان فقیر			روز و شب می‌کرد افغان و نفیر
	وز خدا می‌خواست روزی حلال			بی شکار و رنج و کسب و انتقال
	پیش ازین گفتیم بعضی حال او			لیک تعویق آمد و شد پنج‌تو
	هم بگوییمش کجا خواهد گریخت			چون ز ابر فضل حق حکمت بریخت
	صاحب گاوش بدید و گفت هین			ای بظلمت گاو من گشته رهین
	هین چراکشتی بگو گاو مرا			ابله طرار انصاف اندر آ
	گفت من روزی ز حق می‌خواستم			قبله را از لابه می‌آراستم
	آن دعای کهنه‌ام شد مستجاب			روزی من بود کشتم نک جواب
	او ز خشم آمد گریبانش گرفت			چند مشتی زد به رویش ناشکفت