| | | | | | |
|
گشت با عیسی یکی ابله رفیق |
|
استخوانها دید در حفرهی عمیق |
|
|
گفت ای همراه آن نام سنی |
|
که بدان مرده تو زنده میکنی |
|
|
مر مرا آموز تا احسان کنم |
|
استخوانها را بدان با جان کنم |
|
|
گفت خامش کن که آن کار تو نیست |
|
لایق انفاس و گفتار تو نیست |
|
|
کان نفس خواهد ز باران پاکتر |
|
وز فرشته در روش دراکتر |
|
|
عمرها بایست تا دم پاک شد |
|
تا امین مخزن افلاک شد |
|
|
خود گرفتی این عصا در دست راست |
|
دست را دستان موسی از کجاست |
|
|
گفت اگر من نیستم اسرارخوان |
|
هم تو بر خوان نام را بر استخوان |
|
|
گفت عیسی یا رب این اسرار چیست |
|
میل این ابله درین بیگار چیست |
|
|
چون غم خود نیست این بیمار را |
|
چون غم جان نیست این مردار را |
|
|
مردهی خود را رها کردست او |
|
مردهی بیگانه را جوید رفو |
|
|
گفت حق ادبار اگر ادبارجوست |
|
خار روییده جزای کشت اوست |
|
|
آنک تخم خار کارد در جهان |
|
هان و هان او را مجو در گلستان |
|
|
گر گلی گیرد به کف خاری شود |
|
ور سوی یاری رود ماری شود |
|
|
کیمیای زهر و مارست آن شقی |
|
بر خلاف کیمیای متقی |
|