| | | | | | |
| |
صعوه آمد دل ضعیف و تن نزار |
|
پای تا سر همچو آتش بیقرار |
|
| |
گفت من حیران و فرتوت آمدم |
|
بیدل و بیقوت و قوت آمدم |
|
| |
همچو موسی بازو و زوریم نیست |
|
وز ضعیفی قوت موریم نیست |
|
| |
من نه پر دارم نه پا نه هیچ نیز |
|
کی رسم در گرد سیمرغ عزیز |
|
| |
پیش او این مرغ عاجز کی رسد |
|
صعوه در سیمرغ هرگز کی رسد |
|
| |
در جهان او را طلب کاران بسیست |
|
وصل او کی لایق چون من کسیست |
|
| |
در وصال او چو نتوانم رسید |
|
بر محالی راه نتوانم برید |
|
| |
گر نهم رویی بسوی درگهش |
|
یا بمیرم یا بسوزم در رهش |
|
| |
چون نیم من مرد او، این جایگاه |
|
یوسف خود باز میجویم ز چاه |
|
| |
یوسفی گم کردهام در چاهسار |
|
بازیابم آخرش در روزگار |
|
| |
گر بیابم یوسف خود را ز چاه |
|
بر پرم با او من از ماهی به ماه |
|
| |
هدهدش گفت ای زشنگی و خوشی |
|
کرده در افتادگی صد سرکشی |
|
| |
جمله سالوسی تو من این کی خرم |
|
نیست این سالوسی تو درخورم |
|
| |
پای در ره نه، مزن دم، لب بدوز |
|
گر بسوزند این همه تو هم بسوز |
|
| |
گر تو یعقوبی به معنی فی المثل |
|
یوسفت ندهند کمتر کن حیل |
|
| |
میفروزد آتش غیرت مدام |
|
عشق یوسف هست بر عالم حرام |
|
