پرش به محتوا

شاهنامه (تصحیح ترنر ماکان)/گفتار اندر آفرینش آفتاب

از ویکی‌نبشته

گفتار اندز آفرینش آفتاب

  روان اندرو گوهرِ دل فروز کزو روشنائی گرفتست روز  
  که هر بامدادی چو زرّین سپر ز مشرق برآرد فروزنده سر  
  زمین پوشد از نور پیراهنا شود تیره گیتی بدو روشنا  
  چو از مشرق او سوی خاور کشد ز مشرق شب تیره سر برکشد  
  نکیرند مر یک دگر را گذر نباشد ازین یکروش راست‌تر  
  ایا آنکه تو آفتابی همی چه بودت که بر من نتابی همی