سنایی غزنوی (غزلیات)/روا داری که بی روی تو باشم

by سنایی غزنوی

	روا داری که بی روی تو باشم			ز غم باریک چون موی تو باشم
	همه روز و همه شب معتکف‌وار			نشسته بر سر کوی تو باشم
	به جوی تو همه آبی روانست			سزد گر من هواجوی تو باشم
	اگر چشمم ز رویت باز ماند			به جان جوینده‌ی روی تو باشم
	اگر زلفین چوگان کرد خواهی			مرا بپذیر تا گوی تو باشم
	به باغ صحبتت دلشاد و خرم			زمانی بر لب جوی تو باشم
	نگارینا تو با چشم غزالی			رها کن تا غزل‌گوی تو باشم