کلیات سعدی/غزلیات/میروم با درد و حسرت از دیارت خیر باد
۶۴۵
| میروم با درد و حسرت از دیارت خیر باد | میگذارم جان بخدمت یادگارت خیر باد | |||||
| سر ز پیشت بر نمیآرم ز دستور طلب | شرم میدارم ز روی گلعذارت خیر باد | |||||
| هر کجا باشم دعا گویم همی بر دولتت | از خدا باد آفرین بر روزگارت خیر باد | |||||
| گر دهد عمرم امان رویت ببینم عاقبت | ور بمیرم در غریبی ز انتظارت خیر باد | |||||
| گر ز چین زلف تو بوئی رسد بر خاک ما | زنده برخیزم ز بوی مشکبارت خیر باد | |||||
| گر ز من یاد آوری بنویس آنجا قطعهٔ | سعدیا آن گفتهای آبدارت خیر باد | |||||