کلیات سعدی/غزلیات/ایا نسیم سحر بوی زلف یار بیار

از ویکی‌نبشته

۶۵۲

  ایا نسیم سحر بوی زلف یار بیار قرار دل ز سر زلف بی‌قرار بیار  
  سلامی از من مسکین بدان صنوبر بر پیامی از آن مهروی گلعذار بیار  
  حکایت از لب فرهاد ناتوان برسان سلامی از من مسکین غمگسار بیار  
  نهان بگوی بآن دوستدار یکدل من جواب بشنو و آنگه بآشکار بیار  
  دوای جان من و مرهم روان بوئی از آن دو زلف زره‌وار مشکبار بیار  
  بهار دیدهٔ من نیست جز که عکس[۱] رخش تلطفی بکن و عکس آن بهار بیار  
  ز بهر روشنی چشم کز رخش دورست غبار ازان طرف و گرد از آن دیار بیار  
  ز من درود فراوان ببر بدلبر من بلطف مژدهٔ از وصل آن نگار بیار  
  من آن حدیث که گفتم نگاه دار و ببر هر آن جواب که گوید بیاد دار و بیار  
  در انتظار تو سعدی همیشه میگوید که ای نسیم سحر بوی زلف یار بیار  

  1. عیش.