کلیات سعدی/مواعظ/فاح نشر الحمی و هب النسیم
وله فی‌الغزل
| فاحَ نشرُ الحمی وَ هَب‌النسیم | و ترانی من فرط وجدی اَهیم | |||||
| ان لیل الوِصال صُبح مُضییء | و نَهارُ الفراقِ لَیل بَهیمُ | |||||
| و وداعُ النزیلِ خَطب جزیل | و فراقُ الانیسَ داء اَلیم | |||||
| فَتنَ العابدینَ صَدر رَخیم | آه لَو کانَ فیهِ قلب رحیم | |||||
| یا وَحیدَالجمال نَفسی وَحید | یا عَدَیم المثالِ قَلبی عَدیم | |||||
| سلوتی عَنکم احتمال بَعید | وافتضاحی بِکم ضَلال قَدیم | |||||
| مَعشر اللائمین من یُضلل‌اللهُ | بعید بِانه یَستقیم | |||||
| اَجهلتم بِاَن نارَ جَحیم | مَع ذِکرالحبیبِ رَوض نَعیم | |||||
| کُلُ من یَدَعی المحبة فیکم | ثم یَخشی الملام فَهو ملیم | |||||