کلیات سعدی/مواعظ/بربود دلم در چمنی سرو روانی

از ویکی‌نبشته
مواعظ از سعدی
تصحیح محمدعلی فروغی

بربود دلم در چمنی سرو روانی

این غزل در تذکرهٔ «مرآت الخیال» امیر علیخان سودی بنام شیخ سعدی است:

  بربود دلم در چمنی سرو روانی زرین کمری سیمبری، موی میانی  
  خورشید وشی ماه رخی زهره جبینی یاقوت لبی سنگ دلی تنگ دهانی  
  عیسی نفسی خضر رهی یوسف عهدی جم مرتبهٔ تاج وری شاه نشانی  
  شنگی شکرینی چو شکر در دل خلقی شوخی نمکینی چو نمک شور جهانی  
  جادو فکنی عشوه گری فتنه پرستی آسیب دلی رنج تنی آفت جانی  
  بیداد گری کج کلهی عربده جوئی شکر شکنی تیرقدی سخت کمانی  
  در چشم امل معجزهٔ آب حیاتی در باب سخن نادرهٔ سحر بیانی  
  بی‌زلف و رخ و لعل لب او شده سعدی آهی و سرشکی و غباری و دخانی